Aan alle schone liedjes komt spijtig genoeg een eind, zo ook aan dit Finlandavontuur... Ik ben sinds zaterdagavond terug in het Belgenland, maar het voelt toch alsof ik niet helemaal hier ben.
Even een weergave van de twee laatste weken:
Na het vertrek van Mara kuiste ik m'n kamer volledig uit, wat hoognodig was toen. Ik vond nog een hoop dingen die ze vergeten was of bewust gedumpt had. De wasmachine draaide ook op volle toeren om de toevloed campkleren proper en geurloos te krijgen. Tussendoor trok ik naar de tweedehandswinkel (Mikkeli is het mekka van de tweedehandswinkels, één van de duizend dingen die ik nu al mis) om me een kortere broek aan te schaffen, want ik was niet voorzien op de Finse zomer: 27 graden enzo, zot :D!
Het was ook de bedoeling dat ik vanaf dan volledig voor m'n scriptie zou gaan, wat toch wel zeer moeilijk ging met het schitterende weer en dus ook volledig mislukte. Zaterdagavond trokken we naar het churchpark, samen met de youthworkstudenten. Aleksi van onze klas zou 's avonds optreden in Wilhelm, bar in het centrum, met z'n bandje en uiteraard gingen we supporteren :).
Maandagochtend trok ik naar school voor de evaluatie van het camp en voor de teruggave van de rugzak en de inwendige slaapzak die ik gebruikte van school.
Een woordje uitleg bij de inwendige slaapzak: dat is zo'n wit, katoenen slaapzakje dat je moet in je gewone slaapzak steken en waar je dus eigenlijk in slaapt, ter bescherming van je slaapzak. Ik leverde elke avond een fight daarmee, want ik kon er helemaal niet mee overweg. Mijn campgenoten waren het er dan ook helemaal over eens: "the most funniest thing of the whole camp is Sanne trying to get into her sleeping bag, her fight and all the cursewords".
Het was een evaluatie om u tegen te zeggen: eerst in je werkgroep, bij mij dus food. Wat is er goed gegaan, wat niet, wat zouden we volgende keer anders doen. Dan moesten we een papier invullen en iedereen een grade geven en commentaar bijschrijven. Nadien volgde hetzelfde met je campgroup. We kropen dus nog een laatste keer samen met "the beast and the beauties" om te bespreken hoe het was gegaan (zeer goed) en gaven mekaar dan achteraf ook grades op papier. Nog eens daarna moest je jezelf evalueren voor en tijdens het camp, en ook je gedacht zeggen over hoe het gegeven werd.
Daarna was ik moe geëvalueerd, het was de grondigste evaluatie ever :).
De laatste week stage was eigenlijk een overbodige week.. Mijn werk was gedaan, en bijgevolg was er ook niet meer echt iets te doen. Ik werd elke dag vroeger naar huis gestuurd, wat wel handy uitkwam met het warme en schone weer. Zo kon ik 's avonds samenzitten met de youthworkstudenten. Het was super jammer dat het camp zo laat viel, want daar leerden we mekaar pas echt kennen...
Woensdagochtend vertrok Uschi richting België, donderdagavond mocht ik Marie(ke) verwelkomen. Het was in het begin behoorlijk vreemd om Marie live te zien, maar het ging zeer snel over :D. Ze was duidelijk niet voorzien op de warmte, Finland zou een koud land moeten zijn :). We gingen naar Mikkeli beach, aan het meer vlakbij Moas, alwaar de plaatselijke boosterjongeren de show stalen. Haar verven aan het meer, bijna seks in het openbaar,.. Toch best dat ik niet alle Finse gewoonten overnam :D.
Vrijdagmorgen nam ik haar mee naar Saksala, waar ik ook cadeautjes kreeg van Seija: een zak en toiletzakje gevuld met Finse chocolaatjes, een haakpen en een bol haakwoldraad, en een Engelse publicatie over kinderrechten. Na het middageten was er een gigantische ijstaart voorzien :). En ter ere van mijn laatste namiddag werd ik in een Finse meeting gedropt op de plaatselijke land- en tuinbouwschool: feest!
Het plan om een duik te gaan nemen in het meer was snel over toen we zagen hoeveel volk er was. Kwestie dat we er geen nood aan hebben van grondig bekeken te worden als we in het water springen..
Zaterdag was dé toeristendag: we bezochten de museums van Mikkeli, zijnde 2 museums over de winteroorlog. Het ene lag op de maincampus/kasarmicampus en het andere zat in de rotsen in het centrum. Wat hebben we geleerd? Hoe je een paard camoufleert in de sneeuw, en dat soldaten op ski's stonden, en dat de Finnen dikke vriendjes met de Nazi's waren (zelfs de gigantische swastikavlag ontbrak niet..), dat een strijkplank ook een museumstuk is,...
Na een shoppingzoektocht naar zonnebrillen en een gigantische maaltijd koude groenten begaven we ons in de forest achter Moas. We werden vergezeld door de meiklokjes en een gigantisch aantal muggen. Op een bepaald moment keek ik naar Marie, en haar haar zat gewoon vol..
Zondag deden we weer sporty: met de fiets naar het zwembad in Rantakyla, nadien waren we dan ook doodop :). We deden nog een wandelingetje, maar alles was toe: de uitkijktoren, zelfs de kerk. We vieruurden dan maar op het bankje ervoor..
Maandag, valiezendag en laatste dag in Mikkeli. 's Avonds hield ik opendeur, met een barstensvolle keuken vol eten en ander gerief dat gratis mee te nemen was. Een paar youthworkstudenten en Erasmussers lieten zich eens goed gaan :).
Na een laatste bezoekje aan Sami in de Kmarket en de belofte "I will come back next summer" trokken we dinsdagochtend door de vuile regen verder naar het station. De trein op richting Turku, volgend jaar de culturele hoofdstad van Europa. Maar in een namiddag/avond hadden we het daar toch wel gezien. Een paar treinen vroeger naar Helsinki genomen op woensdag. Na een eerste portie sightseeing werden we opgepikt door de papa van Aleksi aan het station. Omdat alle jeugdherbergen vol zaten, had Aleksi geregeld dat we bij zijn ouders konden verblijven. Zeer lieve en té goede mensen :)! 's Avonds namen ze ons mee naar Porvoo, oude stad op halfuur auto van Helsinki.
Donderdag trokken we er zelf op uit, richting het Suomenlinna eiland, Olympia stadion, de rotskerk, de kathedraal (kwestie van Marie haar kerkencollectie weer wat uit te breiden..).
Vrijdagochtend vertrok Marie richting België, maar niet voordat ze het ontbijt van Aleksi's mama binnen had :D. Ik trok naar Ateneum, kunstmuseum met Finse kunst en ook wat Gauguin en Van Gogh. Nadien ging ik met de mama naar de markt en een nieuwe brasserie uittesten. 's Avonds had ik de keuze: thuis blijven met de broer die een weekend naar huis kwam uit het leger en bier drinken met hem en een vriend, of gaan varen met hun boot. De boot leek me toch het aantrekkelijkste :).. Op mijn laatste avond Finland zag ik Helsinki by sea, maar uiteraard was ik m'n kodak vergeten mee te nemen..
Zaterdagmorgen werd ik niet zomaar afgezet op de luchthaven, nee, ze gingen met me mee tot ik ingecheckt was. Het inchecken controleren van handbagage waren wel spannende momenten, want ik had duidelijk meer kilo's mee dan toegelaten, maar er werd geen probleem van gemaakt :). Tijdens de vluchten nam ik een besluit: geen kinderen later :), want er was een ongelofelijk gebleit en gekibbel en gedoe door babies en verwende kleine jongetjes...
Ondertussen werk ik al een paar dagen aan m'n scriptie, en is de valies al uitgepakt. Ik zit en hang rond in een pull met in het groot "Suomi" erop: het land van salmiakki, meren, forest, moas, summer cottages, sneeuw en ijskoude temperaturen, de eerste skiles, sauna, cider en longdrink, kharma, saksala, haakwerk, toetsenbordfrustraties met een Fins qwerty klavier, de cardgame, koffieverslaafden, crazy Finnish people, erasmussers en niet te vergeten, sausages.
Het waren (bijna) 4 schitterende maanden. De komende tijd zullen er ongetwijfeld veel zinnen beginnen met "In Finland" of "In Mikkeli" en ik zal geregeld ergens breed glimlachend terug te vinden zijn omdat er me één of andere gebeurtenis, iemand die ik leerde kennen,... weer voor de geest komt. Ik zou direct opnieuw willen vertrekken :). Dat is het plan voor volgende zomer, maar eerst gaat het in september richting Roemenië, Mara en de bergen.
woensdag 2 juni 2010
zondag 16 mei 2010
De tijd vliegt
Ondertussen is het alweer 2 weken geleden dat ik nog iets van me liet horen, maar het is hier behoorlijk druk geweest.. Ik neem even m'n agenda erbij om te zien wat ik allemaal uitgestoken heb :).
De eerste week van mei had ik eerst en vooral m'n eindevaluatie op stage, spannend spannend :). Er waren wat gezonde zenuwen, maar ik dacht dat ze me wel niet zouden afbreken tot op de grond en zo.. Wat dus ook niet gebeurde, 't was allemaal zeer goed. Toen Tarja en Seija (mijn stagebegeleidsters in Saksala) m'n zelfevaluatie lazen, zeiden ze dat ze op dezelfde dingen waren gekomen. Tommi (stagebegeleider van school) kwam af en toe met lastige vragen af, nu ja, dat is op elke eindevaluatie wel hetzelfde :).
Ik deed ook nog een paar interviews voor m'n scriptie die week, ondertussen ben ik erin geslaagd om eindelijk iemand van vocationa l school en social services vast te krijgen ook, om te interviewen in de week die komt. Daarna zou ik normaal alle info moeten hebben...
Verder waren er nog de voorbereidingen voor het camp van vorige week. Onze foodgroup moest boodschappen doen, hoeveelheden inschatten, een prijsberaming maken, blablabla... Nogmaals het bewijs meegemaakt van hoe traag ze hier werken soms :).
Vrijdag na de laatste camp course vlug vlug samen met Mara gestopt in Carlsson (supermarkt in centrum) om food in te slaan voor ons weekend in de summercottage van Sami's ouders. Dan snel naar huis, boel bijeenscharten en weg waren we! Na een dik uur rijden (eerst drie kwartier op gewone banen, daarna over niet verharde wegjes door het bos) kwamen we aan.. Ik zou het omschrijven als: aan het eind van de wereld ligt een gi-gan-tisch meer en aan de rand van dat meer ligt de cottage. Echt verschrikkelijk adembenemend schoon en stil en echt gewoon letterlijk the middle of nowhere... Sami's ouders en hun honden (ja, ze waren wild en ja, ik was bang :), maar Klaudia gelukkig ook) stonden ons op te wachten. Nadat ze getoond hadden hoe alles ineen zat hadden we het rijk voor ons alleen.. We begonnen eten klaar te maken, 't is te zeggen, eten: sausages, pizza, puree en zuurkool :). Later op de avond stak Sami het vuur in de sauna aan. De elektrische sauna's in de civilised world zijn niks in vergelijking met een houtgestookte :): 120 graden, jawel :)! De sauna stond letterlijk aan de rand van het meer, dus we liepen recht het ijs-ijs-ijskoude water in bij oververhitting :). De zaterdag was een kalm dagje wegens regenweer: lezen, spelletjes spelen, een bezoekje aan de local pub waar we gigantisch aangegaapt werden door het vaste cafépubliek. "Now they have something to talk about for the next two years" zei Sami :). 's Avonds uiteraard weer sauna.. Zondagmorgen/middag verbaasde ik mezelf door 2 sausages en puree naar binnen te werken als ontbijt :D. Tegen de avond waren we terug in Mikkeli, Mara en ik klaar om de laundryroom te bestormen, zodat we genoeg kleren hadden die camp-proof waren voor de volgende dag..
Maandagochtend begon dan met de laatste zaken te zoeken voor het camp en een lange walk naar de Paukkula campus mét heavy backpacks. Na het versleuren van eten en andere zaken kwam de bus aan en vertrokken we richting forest, terug the middle of nowhere, waar we tot vrijdag zouden blijven. Het werden zaaaalige dagen: schoon en behoorlijk warm weer, tenten, kamina's (tentkachels zeg maar), koken op trangia's (campingvuurtjes), dagelijkse kanotocht met Mara op een prachtig meer,... De maandag werden de tenten eerst en vooral opgezet en de verschillende kampen ingericht. Uiteraard was er weer een probleem met mijn tentgroep, want het terrein dat voor ons voorzien was, was blijkbaar al ingenomen door een andere tentgroep blablabla. Uiteindelijk zetten we onze tent 5 meter verder op en vormden we samen met groep 2 (ook wel Huffelpuffel genaamd) een community voor de rest van de week. De eerste opdracht voor de foodgroup kwam er ook aan: iedereen van omelet voorzien. In het begin van het kampterrein stond er een 'kota', een houten huisje met een vuurplaats in het midden. Daar bakten we op een ijzeren staketsel (ik weet nt hoe ik het anders moet zeggen), een gigantische omelet en stoofden we tegelijkertijd zelf ook mee :). Er werd hout gespleten met de bijl voor ons communityvuur en de kamina, verder leek er niet zoveel te doen en ik kwam er pissig van, dus ging ik op zoek naar een jobje. Samen met 2 andere meisjes stond ik in voor de vlaggenstok, want jawel, elke morgen werd de Finse vlag gehesen :)! Na het avondeten, wat in onze community een ware chaos was, was er een improvisatiespel door camp 1.
Dinsdagochtend stond er first aid op het programma, even opfrissen van de ehbo kennis die toch wel behoorlijk ver zat :). Na de middag gingen we wandelen rond het meer en was er wat natuurkennis die verspreid werd, grotendeels in het Fins spijtig genoeg..
Woensdag stond er voor mijn kamp eerst een vlaggenroof spel op het programma (te vergelijken met stratego zonder kaartjes), maar Mara en ik sneakten weg om weer te gaan varen.. In ons land kunnen we nog mega veel vlaggenspel spelen, kanovaren op een giant prachtig lake is iets anders :). Na de middag was er rotsafdaling met touwen en al, ik denk dat ze dat rappel noemen ofzo :). Ik verplichtte mezelf ertoe m'n hoogtevrees te overwinnen, wat uiteraard wel gepaard ging met de nodige schreeuwtjes af en toe.. Maar ik heb het overleefd en was achteraf ook wel zeer content. Na het weer zeer vroege avondeten (koken en eten tussen 16 en 17u, ik bleef het toch vreemd vinden de hele week) was het tijd om knopen te leren leggen…
Donderdag waren er de olympische spelen: vogelpiek, bottengooien (mijn worp belandde uiteraard weer naast het weggetje in de enige diepe plas water die er te bespeuren viel), zoektocht, quiz (met enkel Finse vragen, zeer interessant voor niet Fins sprekenden) ,… Nadien werd er al wat opgekuist: terrein opruimen, trangia’s schoonschuren,… Er kwam een onweer aanzetten, waardoor we niet in onze tenten konden, wegens niet veilig met de uitstekende schoorsteen. Nu, het was geen ramp, want ik ben nog nooit een kamp elke avond zo vroeg gaan slapen. Om 23u moest het stil zijn in het bos en ging iedereen automatisch richting tent.
Als ik nu naar m’n linkerhand kijk, zijn er twee brandwonden te bewonderen wegens m’n gesukkel met de kamina (tentkachel). Ik had de toffe shiften: maandag van 3u30 tot 4u20, dinsdag van 6u tot 7u (waarna je niet meer kunt slapen, want je moet eruit om 8u), woensdag van 2 tot 3. Donderdagavond besloten we gelukkig om geen vuur te maken de hele nacht door omdat het zo warm was. Ik heb ook nog nooit tijdens een kamp zo warm gehad ’s nachts, meestal kwam ik zelfs wakker van de warmte, stel je voor zeg :).
Vrijdagavond was de laatste avond van Mara en de bitches, we zaten de hele avond in de yard voor onze moas, naar het einde toe met de gitaar erbij, zalig! Zaterdagmorgen was dan wel minder, dag zeggen is nooit leuk, maar we zien mekaar zeker terug :). Gisterenavond verzamelden we met de youthworkstudenten in het park, nog altijd super warm.. Daarna gingen we naar optreden van de band van één van hen kijken.. Toen we uit de pub gezet werden, omdat ie sloot om 3u30, was het al licht buiten.. Het wordt nu al nooit meer helemaal donker, best wel vreemd.
De eerste week van mei had ik eerst en vooral m'n eindevaluatie op stage, spannend spannend :). Er waren wat gezonde zenuwen, maar ik dacht dat ze me wel niet zouden afbreken tot op de grond en zo.. Wat dus ook niet gebeurde, 't was allemaal zeer goed. Toen Tarja en Seija (mijn stagebegeleidsters in Saksala) m'n zelfevaluatie lazen, zeiden ze dat ze op dezelfde dingen waren gekomen. Tommi (stagebegeleider van school) kwam af en toe met lastige vragen af, nu ja, dat is op elke eindevaluatie wel hetzelfde :).
Ik deed ook nog een paar interviews voor m'n scriptie die week, ondertussen ben ik erin geslaagd om eindelijk iemand van vocationa l school en social services vast te krijgen ook, om te interviewen in de week die komt. Daarna zou ik normaal alle info moeten hebben...
Verder waren er nog de voorbereidingen voor het camp van vorige week. Onze foodgroup moest boodschappen doen, hoeveelheden inschatten, een prijsberaming maken, blablabla... Nogmaals het bewijs meegemaakt van hoe traag ze hier werken soms :).
Vrijdag na de laatste camp course vlug vlug samen met Mara gestopt in Carlsson (supermarkt in centrum) om food in te slaan voor ons weekend in de summercottage van Sami's ouders. Dan snel naar huis, boel bijeenscharten en weg waren we! Na een dik uur rijden (eerst drie kwartier op gewone banen, daarna over niet verharde wegjes door het bos) kwamen we aan.. Ik zou het omschrijven als: aan het eind van de wereld ligt een gi-gan-tisch meer en aan de rand van dat meer ligt de cottage. Echt verschrikkelijk adembenemend schoon en stil en echt gewoon letterlijk the middle of nowhere... Sami's ouders en hun honden (ja, ze waren wild en ja, ik was bang :), maar Klaudia gelukkig ook) stonden ons op te wachten. Nadat ze getoond hadden hoe alles ineen zat hadden we het rijk voor ons alleen.. We begonnen eten klaar te maken, 't is te zeggen, eten: sausages, pizza, puree en zuurkool :). Later op de avond stak Sami het vuur in de sauna aan. De elektrische sauna's in de civilised world zijn niks in vergelijking met een houtgestookte :): 120 graden, jawel :)! De sauna stond letterlijk aan de rand van het meer, dus we liepen recht het ijs-ijs-ijskoude water in bij oververhitting :). De zaterdag was een kalm dagje wegens regenweer: lezen, spelletjes spelen, een bezoekje aan de local pub waar we gigantisch aangegaapt werden door het vaste cafépubliek. "Now they have something to talk about for the next two years" zei Sami :). 's Avonds uiteraard weer sauna.. Zondagmorgen/middag verbaasde ik mezelf door 2 sausages en puree naar binnen te werken als ontbijt :D. Tegen de avond waren we terug in Mikkeli, Mara en ik klaar om de laundryroom te bestormen, zodat we genoeg kleren hadden die camp-proof waren voor de volgende dag..
Maandagochtend begon dan met de laatste zaken te zoeken voor het camp en een lange walk naar de Paukkula campus mét heavy backpacks. Na het versleuren van eten en andere zaken kwam de bus aan en vertrokken we richting forest, terug the middle of nowhere, waar we tot vrijdag zouden blijven. Het werden zaaaalige dagen: schoon en behoorlijk warm weer, tenten, kamina's (tentkachels zeg maar), koken op trangia's (campingvuurtjes), dagelijkse kanotocht met Mara op een prachtig meer,... De maandag werden de tenten eerst en vooral opgezet en de verschillende kampen ingericht. Uiteraard was er weer een probleem met mijn tentgroep, want het terrein dat voor ons voorzien was, was blijkbaar al ingenomen door een andere tentgroep blablabla. Uiteindelijk zetten we onze tent 5 meter verder op en vormden we samen met groep 2 (ook wel Huffelpuffel genaamd) een community voor de rest van de week. De eerste opdracht voor de foodgroup kwam er ook aan: iedereen van omelet voorzien. In het begin van het kampterrein stond er een 'kota', een houten huisje met een vuurplaats in het midden. Daar bakten we op een ijzeren staketsel (ik weet nt hoe ik het anders moet zeggen), een gigantische omelet en stoofden we tegelijkertijd zelf ook mee :). Er werd hout gespleten met de bijl voor ons communityvuur en de kamina, verder leek er niet zoveel te doen en ik kwam er pissig van, dus ging ik op zoek naar een jobje. Samen met 2 andere meisjes stond ik in voor de vlaggenstok, want jawel, elke morgen werd de Finse vlag gehesen :)! Na het avondeten, wat in onze community een ware chaos was, was er een improvisatiespel door camp 1.
Dinsdagochtend stond er first aid op het programma, even opfrissen van de ehbo kennis die toch wel behoorlijk ver zat :). Na de middag gingen we wandelen rond het meer en was er wat natuurkennis die verspreid werd, grotendeels in het Fins spijtig genoeg..
Woensdag stond er voor mijn kamp eerst een vlaggenroof spel op het programma (te vergelijken met stratego zonder kaartjes), maar Mara en ik sneakten weg om weer te gaan varen.. In ons land kunnen we nog mega veel vlaggenspel spelen, kanovaren op een giant prachtig lake is iets anders :). Na de middag was er rotsafdaling met touwen en al, ik denk dat ze dat rappel noemen ofzo :). Ik verplichtte mezelf ertoe m'n hoogtevrees te overwinnen, wat uiteraard wel gepaard ging met de nodige schreeuwtjes af en toe.. Maar ik heb het overleefd en was achteraf ook wel zeer content. Na het weer zeer vroege avondeten (koken en eten tussen 16 en 17u, ik bleef het toch vreemd vinden de hele week) was het tijd om knopen te leren leggen…
Donderdag waren er de olympische spelen: vogelpiek, bottengooien (mijn worp belandde uiteraard weer naast het weggetje in de enige diepe plas water die er te bespeuren viel), zoektocht, quiz (met enkel Finse vragen, zeer interessant voor niet Fins sprekenden) ,… Nadien werd er al wat opgekuist: terrein opruimen, trangia’s schoonschuren,… Er kwam een onweer aanzetten, waardoor we niet in onze tenten konden, wegens niet veilig met de uitstekende schoorsteen. Nu, het was geen ramp, want ik ben nog nooit een kamp elke avond zo vroeg gaan slapen. Om 23u moest het stil zijn in het bos en ging iedereen automatisch richting tent.
Als ik nu naar m’n linkerhand kijk, zijn er twee brandwonden te bewonderen wegens m’n gesukkel met de kamina (tentkachel). Ik had de toffe shiften: maandag van 3u30 tot 4u20, dinsdag van 6u tot 7u (waarna je niet meer kunt slapen, want je moet eruit om 8u), woensdag van 2 tot 3. Donderdagavond besloten we gelukkig om geen vuur te maken de hele nacht door omdat het zo warm was. Ik heb ook nog nooit tijdens een kamp zo warm gehad ’s nachts, meestal kwam ik zelfs wakker van de warmte, stel je voor zeg :).
Vrijdagavond was de laatste avond van Mara en de bitches, we zaten de hele avond in de yard voor onze moas, naar het einde toe met de gitaar erbij, zalig! Zaterdagmorgen was dan wel minder, dag zeggen is nooit leuk, maar we zien mekaar zeker terug :). Gisterenavond verzamelden we met de youthworkstudenten in het park, nog altijd super warm.. Daarna gingen we naar optreden van de band van één van hen kijken.. Toen we uit de pub gezet werden, omdat ie sloot om 3u30, was het al licht buiten.. Het wordt nu al nooit meer helemaal donker, best wel vreemd.
zaterdag 1 mei 2010
Een smerig niet werkend internet verstoorde donderdag m’n plan om opzoekwerk te doen voor m’n scriptie.. Nu, het was gewoon een algemene uitval van elektriciteit in m’n kamer door de haardroger die het ’s morgens had begeven.
Deze week was de week van de uittrede der erasmussers: We namen afscheid van een paar van onze vrienden die terug gingen naar Spanje (know that if you want to visit Spain some time, you’ll have a free place to sleep), België (“yes, we have to vote again in June :) and we don’t want to, stupid politicians.. But see you in Belgium!” Andere studenten lachten hier ook altijd graag met het feit dat G-Unit, Clotilde en wij Engels moesten spreken als we een normale conversatie wilden voeren: “Belgium, the country where people can’t understand each other”) of Hongarije.. Sad, sad, sad!!
Gisteren na de camp course hielp ik Mara (Roemeense studente) verhuizen naar mijn kamer en trok ze hier in, omdat ze gisteren uit haar appartement gezet werd. Niet omdat ze bad behaviour vertoonde :), maar omdat als je ook maar een paar dagen langer in je appartement wil blijven dan 30 april, je de volledige maand huur (zijnde 300 euro) moet betalen. De eerste twee weken van mei wonen we hier nu even met drie en dan vertrekt zij ook na het camp, samen met de bitches (Natalia en Klaudia). Uschi zal ook een week vroeger vertrekken dan gepland, en dan blijf ik alleen over.. Maar misschien niet helemaal alleen, er is een plan dat Marieke zou komen en ik heb al zitten denken dat ik anders als dat niet doorgaat wel een verlengd weekend naar Turku of Tampere zou gaan… We’ll see :).
Van op stage niet veel nieuws.. De social work studenten die daar zijn voor hun niet-stage geraken ferm gefrustreerd omdat ze niet veel kunnen doen en niks echt kunnen bijdragen en ze denken ook dat ze gehaat worden door de workers.. Misschien wordt dat ook wel mijn toestand vanaf na het camp, want dan zal al m’n opzoekwerk afgerond zijn en ik weet niet goed wat er daarna komt. Nu, gehaat zal ik wel niet direct worden denk ik :).. Ik kan misschien weer gaan crocheren ofzo dan :) (toch niet)! Nu, het is dan nog maar anderhalve week, dus ik zal het hoe dan ook wel overleven..
Maandag staat mijn eindevaluatie op het programma (zo vroeg omdat Tommi, mijn stagebegeleider van school dan in vaderschapsverlof gaat om voor z’n baby te zorgen), spannend spannend :)! Dinsdag zaten Seija en Tarja samen om me te bespreken, maar er werd daarna niks gelost.. Maar het zal wel in orde zijn vermoed ik, ik zou het wel al gemerkt hebben als ze me haatten :). Ik schreef net m’n zelfevaluatie, maar pffffoe, niet simpel!
Vandaag is in Finland traditioneel de dag dat iedereen in de parken gaat picknicken, maar wegens het shitty weer is er niet veel aan het gebeuren denk ik.. Gisterenavond gebeurde er wel vanalles :). Ik nam deel aan de “city patrol” van de jeugddienst.. 30 april is hier traditioneel de avond dat jongeren het park in trekken en zich mulle, maar écht mulledroenke drinken. En jongeren zijn geen 16-17 jarigen, maar er waren echt “kindjes” van 12-13 jaar soms.. Ik vormde een team samen met Pekka(jeugdwerker) en 2 andere stagiairs, vanaf 18u30 trokken we erop uit: “let’s hit the road!” We deden een walk van een uur, om te checken waar de jongeren aan het verzamelen waren om vervolgens naar het park te trekken. Als we er tegenkwamen, stopten we even, een praatje, meestal hadden ze al serieus wat binnen, wat soms wel hilarische praat opleverde.. Na de eerste pauze had een andere jeugdwerker al naar de politie moeten bellen omdat een meisje van 12 zo bezopen was dat ze niet meer op haar benen kon staan.. Dat is wel het rare van heel het gebeuren: we kijken, maar eigenlijk kunnen we niet veel doen. Bij vechters mogen we niet tussenbeide komen, als ze iets aan het afbreken zijn ook niet, want dat zijn taken van de politie. We hielden de jongeren in de gaten en als ze echt niet meer op hun benen konden staan, moest de politie gebeld worden. Die neemt ze dan mee, en dan moeten ze nadien nog een werkje maken over de gevolgen van alcohol ofzo.. Het was redelijk bizar soms, en ook echt zielig om zo’n jonge gastjes in zo’n toestand te zien.
Tegen middernacht was er een evaluation talk met alle teams, maar ik sneakte daarvoor weg samen met Annina omdat we zoooo kapot waren.. Met meer dan 10 km in de benen (soms aan slentertempo, soms stevig doorstappen) sleepten we ons naar huis.
En o ja, volgend weekend gaan we op weekend naar de summercottage van Sami, Finse vriend van Mara, Natalia en Klaudia, woehoew :)!
Deze week was de week van de uittrede der erasmussers: We namen afscheid van een paar van onze vrienden die terug gingen naar Spanje (know that if you want to visit Spain some time, you’ll have a free place to sleep), België (“yes, we have to vote again in June :) and we don’t want to, stupid politicians.. But see you in Belgium!” Andere studenten lachten hier ook altijd graag met het feit dat G-Unit, Clotilde en wij Engels moesten spreken als we een normale conversatie wilden voeren: “Belgium, the country where people can’t understand each other”) of Hongarije.. Sad, sad, sad!!
Gisteren na de camp course hielp ik Mara (Roemeense studente) verhuizen naar mijn kamer en trok ze hier in, omdat ze gisteren uit haar appartement gezet werd. Niet omdat ze bad behaviour vertoonde :), maar omdat als je ook maar een paar dagen langer in je appartement wil blijven dan 30 april, je de volledige maand huur (zijnde 300 euro) moet betalen. De eerste twee weken van mei wonen we hier nu even met drie en dan vertrekt zij ook na het camp, samen met de bitches (Natalia en Klaudia). Uschi zal ook een week vroeger vertrekken dan gepland, en dan blijf ik alleen over.. Maar misschien niet helemaal alleen, er is een plan dat Marieke zou komen en ik heb al zitten denken dat ik anders als dat niet doorgaat wel een verlengd weekend naar Turku of Tampere zou gaan… We’ll see :).
Van op stage niet veel nieuws.. De social work studenten die daar zijn voor hun niet-stage geraken ferm gefrustreerd omdat ze niet veel kunnen doen en niks echt kunnen bijdragen en ze denken ook dat ze gehaat worden door de workers.. Misschien wordt dat ook wel mijn toestand vanaf na het camp, want dan zal al m’n opzoekwerk afgerond zijn en ik weet niet goed wat er daarna komt. Nu, gehaat zal ik wel niet direct worden denk ik :).. Ik kan misschien weer gaan crocheren ofzo dan :) (toch niet)! Nu, het is dan nog maar anderhalve week, dus ik zal het hoe dan ook wel overleven..
Maandag staat mijn eindevaluatie op het programma (zo vroeg omdat Tommi, mijn stagebegeleider van school dan in vaderschapsverlof gaat om voor z’n baby te zorgen), spannend spannend :)! Dinsdag zaten Seija en Tarja samen om me te bespreken, maar er werd daarna niks gelost.. Maar het zal wel in orde zijn vermoed ik, ik zou het wel al gemerkt hebben als ze me haatten :). Ik schreef net m’n zelfevaluatie, maar pffffoe, niet simpel!
Vandaag is in Finland traditioneel de dag dat iedereen in de parken gaat picknicken, maar wegens het shitty weer is er niet veel aan het gebeuren denk ik.. Gisterenavond gebeurde er wel vanalles :). Ik nam deel aan de “city patrol” van de jeugddienst.. 30 april is hier traditioneel de avond dat jongeren het park in trekken en zich mulle, maar écht mulledroenke drinken. En jongeren zijn geen 16-17 jarigen, maar er waren echt “kindjes” van 12-13 jaar soms.. Ik vormde een team samen met Pekka(jeugdwerker) en 2 andere stagiairs, vanaf 18u30 trokken we erop uit: “let’s hit the road!” We deden een walk van een uur, om te checken waar de jongeren aan het verzamelen waren om vervolgens naar het park te trekken. Als we er tegenkwamen, stopten we even, een praatje, meestal hadden ze al serieus wat binnen, wat soms wel hilarische praat opleverde.. Na de eerste pauze had een andere jeugdwerker al naar de politie moeten bellen omdat een meisje van 12 zo bezopen was dat ze niet meer op haar benen kon staan.. Dat is wel het rare van heel het gebeuren: we kijken, maar eigenlijk kunnen we niet veel doen. Bij vechters mogen we niet tussenbeide komen, als ze iets aan het afbreken zijn ook niet, want dat zijn taken van de politie. We hielden de jongeren in de gaten en als ze echt niet meer op hun benen konden staan, moest de politie gebeld worden. Die neemt ze dan mee, en dan moeten ze nadien nog een werkje maken over de gevolgen van alcohol ofzo.. Het was redelijk bizar soms, en ook echt zielig om zo’n jonge gastjes in zo’n toestand te zien.
Tegen middernacht was er een evaluation talk met alle teams, maar ik sneakte daarvoor weg samen met Annina omdat we zoooo kapot waren.. Met meer dan 10 km in de benen (soms aan slentertempo, soms stevig doorstappen) sleepten we ons naar huis.
En o ja, volgend weekend gaan we op weekend naar de summercottage van Sami, Finse vriend van Mara, Natalia en Klaudia, woehoew :)!
vrijdag 23 april 2010
Springtime !!
Alles gaat hier ondertussen verder z'n gangetje, met dat verschil dat de lente hier nu wel duidelijk in het land is. I love it =)! Dinsdagavond ging ik wandelen in the sunshine met de bitches, Mara en Maxime.. Zalig! Heel af en toe ligt er nog eens een spatje sneeuw, maar nu begint alles wel groen uit te slaan, zéér schoon! We ontdekten een speeltuin vlakbij het lake, de dag van ons leven.. Vooral het kabelbaantje (of hoe noem je zo'n spel waar je zo een zitje tussen je benen moet steken en je dan laten vliegen en dan op het einde teruggepoeft wordt door een resort) was een immens succes: "This is the best day of my life", zei Mara. Ze kennen het niet in Roemenië, what a pity =)! Ook de rest van de speeltuin werd uitgebreid getest, zelfs de schommels voor de peuters waar je zo niet in of uit kan.. Maar dat was geen mission impossible voor Natalia en Juuno :)!
Wat gebeurde er nog allemaal:
Wat gebeurde er nog allemaal:
- Een redelijk kalm drankspelletje vorige vrijdag draaide uit op een dansfeest waarbij Guillaume en Max zich volledig lieten gaan op de backstreet boys, jumpmuziek e.d., de kast begaf het onder hun geweld, hilarische taferelen :)! Dezelfde avond lieten Natalia (half Pools-half Nederlands), Uschi en ik ons als enige Nederlandstaligen vollédig gaan: "ik leef nt meer voor jou". "It was awful, it's like bad German" (Mara).
- Uschi's verjaardag werd gevierd met door Mara geprepareerde slagroomtaart
- Ik zette me toch al één namiddag aan m'n scriptie en zocht op hoe dat hier zit met werkloosheidsuitkeringen
- Ik blijf vertalen op stage, nu bezig met 30 pagina's over de intakefase.. De maatschappelijk werker in mezelf komt naar boven, interessant maar toch, leve SCW
- Het camp met de youthworkstudents komt steeds dichterbij, maar de werkzaamheden in de foodgroup gaan maar moeizaam met momenten :), trage Finnen, niet normaal! Maandag had ik een eerste kennismaking met de mensen van mijn camp (de groep van 40 is verdeeld in 4 camps van 10 mensen), die serieus tegenviel.. De campleadster wilde geen Engels spreken, Henri moest constant alles vertalen, en ook de anderen waren bijna allemaal zeer verlegen en also not willing to speak English. En toen werden de regels overlopen: "There must be spoken English constantly, hey, you're already breaking your own rules" vertaalde Henri :). Keihard contrast met de andere campgroup waarin Mara en Uschi zitten.. We zien wel wat het wordt, maar als het op camp hetzelfde zal zijn, zullen ze me daar leren kennen :)!
- Volgende week moet iedereen een presentatie doen in de Engelse les, over een 2 pagina's tellende tekst die we eerder moesten schrijven over onze werkervaring. Ik zal ze daar allemaal eens zwaar onder de indruk brengen met mijn prestaties van vorig jaar :). Hun stage tot nu toe was te vergelijken met de "werkveldervaring" die wij in het eerste jaar moesten doen.. Nu ja, voor mij hangt er niks vanaf, voor hen is het hun examen spreken :).
Dat was het zo'n beetje denk ik.. Vandaag kalm dagje gehad, want ik mocht thuis werken (wat wel niet zo'n strak plan bleek te zijn, want veel werk werd er niet verzet), maar het zal misschien wel minder kalm eindigen, want er staat nog een pyjama party op het programma.. Bij het lezen van de facebookmessage toch even nadenken over hoe we zouden gaan, want onze slaapkleedjes zijn nogal frisjes :). Maar het zal in orde zijn!
woensdag 14 april 2010
Aja, nog iets
Terwijl m'n ouders hier waren, ging het ook nog over volgend jaar. Wat zijn de plannen? Verder studeren, jawel!
Dus ik ben weer op zoek naar een kot in Gent.. Als er iemand iets weet, laat maar horen é =)!
Dus ik ben weer op zoek naar een kot in Gent.. Als er iemand iets weet, laat maar horen é =)!
Back in business
Na een lange stilte, waarvoor mijn excuses, maar het is druuuuuuk geweest, nog eens een update uit Mikkeli...
Mijn dagen zijn nu gevuld met Saksala Workshop Centre.. Ik heb de voorbije twee weken vooral research gedaan naar time-out projecten in België: hoe werken die organisaties, wat zijn de afspraken met scholen, welke accenten worden er gelegd, enzovoort... In België staat dat behoorlijk op poten,hier moeten ze er nog aan beginnen. Ik zit dus de meeste dagen achter de computer het internet af te zoeken en als ik iets vind, meld ik het aan Tarja: "Do you think it can be interesting?". Indien ja, begin ik te vertalen in het Engels.
Het kan een saai werkje lijken, maar ik weet zelf helemaal niet zoveel af van time-out dingen, kwestie dat mijn stage zich vorig jaar op een compleet ander domein bevond, dus ik leer zelf ook wel veel bij nu..
Gelukkig zijn er af en toe dingen die ik kan meevolgen met de Startti workshop zoals naar het toneel gaan, kookworkshop, een film bekijken,... Tijdens het koken had ik ook contact met jongeren die anders hun mond niet opendoen tegen me. Als je ze individueel hebt zijn ze veel opener en zelfs bereid om Engels te spreken terwijl ze het helemaal niet kunnen, ik was zeer aangenaam verrast.. Vanaf ze weer in de grote groep zijn klappen ze wel weer dicht, dus het is constant opnieuw proberen om tot ze door te dringen.
Tijdens de korte paasvakantie hier ging ik naar St Petersburg samen met Tatyana, Russisch meisje dat hier in Mikkeli business studeert. Je moet hier nooit vragen aan internationale studenten wat ze studeren, het is allemaal business of marketing, we zijn duidelijk uitzonderingen me ons sociaal werk =).
Na een bewogen treinreis (Panne met onze trein naar Kouvola, waar we moesten overstappen op de trein naar St Petersburg, waardoor de reis even in het gedrang kwam. Opeens stonden we stil in the middle of nowhere, mededelingen door de conducteur gebeurden uiteraard alleen maar in het Fins, dus daar zaten we dan voor choco nerveus te wezen. Uiteindelijk kwamen we met een uur vertraging toe in Kouvola waar de Russia-express gelukkig op ons had gewacht. Dan was er nog een zeer tijdsrovende paspoortcontrole aan de Russische grens: hupla, nog eens drie kwartier) kwamen we aan in een wervelende stad, waar de polution meteen op de adem pakte. Meteen de metro genomen (duidelijk verhoogde waakzaamheid na de aanslagen in Moskou)naar de subtown waar we logeerden bij een vriendin van Tatyana. De tram op (het gevoel wanneer je op de tram zit was gelijk aan het gevoel van op een fiets met 2 platte banden te rijden) richting postkantoor om de papieren in orde te brengen voor mijn registratie.. Als je met een reisbureau komt, regelen zij dat allemaal voor jou, maar wij moesten het dus zelf doen. Eerst in de rij staan om papieren te bemachtigen, dan invullen, dan weer in de rij staan om af te geven, dan blijkt dat ze in Russische handwriting moeten ingevuld worden, dus weer alles opnieuw... Na anderhalf uur stonden we toch wel weer buiten =).
Na het eten trokken we richting stadscentrum voor een stevige wandeling doorheen de city. Later op de avond meetten we Tatyana's vrienden voor een drinkje en een dansje.. Russen houden niet alleen van wodka, maar ook van biercocktails: bier, wodka en een fruitsiroopje of iets dergelijks dooreen gemengd.. Een wilde taxichauffeur bracht ons terug naar huis.
Zaterdag was Hermitage-dag. We begonnen al wandelend, op het einde was het meer crossen door de gangen en duizend kamers... Na onze lunch met een Finse studente die haar stage in St Petersburg deed, deden we nog een wandeling met een vriend van Tatyana die als toeristische gids werkte vroeger.. Een grappig mannetje dat, zoals zoveel Russen, verstokte roker was.
"The problem of the most people here is that they love Russia, but Russia doesn't love them."
Terug op het appartement van Nikka dronken we biertjes, ik was in de wolken want ik vond Stella in het supermarktje =).
Zondag = Russian museum dag en de dag dat ik ziek werd. Na het Russian museum gingen we vlug nog postkaarten kopen en daarna huiswaarts en bedwaarts.. Na een slaapje van een paar uur was ik er weer bovenop, maar de dag was wel voorbij.
Maandag was terugreisdag, het duurde inderdaad een héééle dag. We reden terug met de auto, mee met een ander Russisch meisje dat hier in Mikkeli studeert. Russen houden echt van papierwerk want in het grensgebied waren er maar liefst zes paspoortcontroles, alleen de laatste was van de Finse douane en was in 1 2 3 voorbij. De vijfde controle was de uitgebreide, na twee uur wachten waren we eindelijk aan de beurt, en dan wist de dame aan het loket niet eens wat ze moest doen met m'n Belgisch paspoort. Ik kon ook niet antwoorden op haar vragen want ik spreek geen Russisch en zij sprak geen Engels... Na een hele dag autozitten kwam ik 's avonds moe en gestoofd toe in moas.
Dinsdag back to Saksala, met tegen het einde van de dag steeds meer kriebels de buik want mijn Belgisch bezoek zou 's avonds arriveren.. Het was toch maar raar als ik ze uit de auto geplooid zag komen.. Eén uur skype per week is helemaal anders dan een week effectief terug samen leven =). Na leging van de valiezen (een nieuwe lichtere klerenvoorraad, een massa Belgische chocolade en twee hommelbiertjes) trokken we eerst richting LIDL om boodschappen te doen en daarna richting centrum om te gaan eten. Daarna trokken mama en papa naar hun hotel en de jongens en ik naar ons appartement, waar ze in mijn kamer sliepen. De o zo ruime balzaal was voor een paar nachten goed gevuld...
Woensdag gingen we samen naar Kuopio, een beetje een ontgoocheling voor hen denk ik, want in vergelijking met Belgische steden stellen de Finse niet veel voor =).
Vrijdagavond nam ik Simon mee naar het Rantakeidas festival waar ik moest werken, maar in werkelijkheid niks moest doen. Eerst werd ik op koffiedienst gezet, daarna hingen we de hele tijd maar een beetje rond, behoorlijk saai en frustrerend =)...
Dit weekend, tot gisteren gingen we dan samen naar Helsinki.. Op weg zaterdag eerst nog langs Porvoo, oude Finse stad, geweest: zeer schoon en zeer niet te doen van de toeristen in de zomer waarschijnlijk =). De rest van de dagen waren gevuld met Helsinki te voet verkennen (sommigen onder ons zouden het tjoolen noemen ;)), maandag gingen we met de boot naar Suomenlinna, de eilandjes voor Helsinki.. Schone dinges!
Gisteren vertrokken zij dan terug naar België en ik terug naar Mikkeli. Op de trein sloeg m'n hart drie tellen over want ik zag dat m'n ticket voor zondag was ipv voor dinsdag.. Ik wist dat de madam het niet goed snapte toen ik het ticket zondag ging halen, maar ik veronderstelde wel dat ze Tuesday snapte.. Niet dus. Het meisje dat ik aansprak zei dat het wel geen probleem zou zijn, maar ik was er toch niet zo gerust in, ook omdat de Finse treinen met dat genummerde zetels systeem zijn en mijn gereserveerde zitjes zouden dan toch gereserveerd zijn voor andere mensen? Nu, het was inderdaad geen probleem voor de conducteur, het zou bij onze NMBS toch geen waar zijn denk ik dan =). Ik arriveerde weer moe en gestoofd in moas...
Vandaag is m'n eerste homesickness dag sinds ik hier toegekomen ben begin februari en ik hoop dat het snel voorbij zal zijn..
Ondertussen voel ik de overhete adem van de scriptie in m'n nek en weet ik maar al te goed dat het dringend tijd is om er serieus aan te beginnen.. Vandaag weer mails gestuurd naar mensen die ik doorkreeg via Seija, mijn stagebegeleidster. Vorige week vrijdag had ik m'n eerste appointment, met Antti, hoofd van de jeugddienst.. Vandaag weer een jongere in Saksala geïnterviewd, maar het was niet zo'n succes als de vorige keer, spijtig genoeg...
Er zijn ook nieuwe stagiairs, maar je mag ze geen stagiairs noemen want ze zijn daar in het kader van een project ofzo, ik snapte het toch nt zo goed =). In alle geval, het zijn social work studenten die 5 weken blijven en ik ga volgende week samen met hen drie dagen een programma geven voor de meisjes die in de naaiworkshop zitten omdat de workshopleadster naar een nationaal congres moet van youthworkshops...
En morgen komt Tommi van school checken hoe het met mij gaat in Saksala, het zal zeker ook terug over de scriptie gaan, dus ik zal nu écht wel in gang moeten schieten =).
Mijn dagen zijn nu gevuld met Saksala Workshop Centre.. Ik heb de voorbije twee weken vooral research gedaan naar time-out projecten in België: hoe werken die organisaties, wat zijn de afspraken met scholen, welke accenten worden er gelegd, enzovoort... In België staat dat behoorlijk op poten,hier moeten ze er nog aan beginnen. Ik zit dus de meeste dagen achter de computer het internet af te zoeken en als ik iets vind, meld ik het aan Tarja: "Do you think it can be interesting?". Indien ja, begin ik te vertalen in het Engels.
Het kan een saai werkje lijken, maar ik weet zelf helemaal niet zoveel af van time-out dingen, kwestie dat mijn stage zich vorig jaar op een compleet ander domein bevond, dus ik leer zelf ook wel veel bij nu..
Gelukkig zijn er af en toe dingen die ik kan meevolgen met de Startti workshop zoals naar het toneel gaan, kookworkshop, een film bekijken,... Tijdens het koken had ik ook contact met jongeren die anders hun mond niet opendoen tegen me. Als je ze individueel hebt zijn ze veel opener en zelfs bereid om Engels te spreken terwijl ze het helemaal niet kunnen, ik was zeer aangenaam verrast.. Vanaf ze weer in de grote groep zijn klappen ze wel weer dicht, dus het is constant opnieuw proberen om tot ze door te dringen.
Tijdens de korte paasvakantie hier ging ik naar St Petersburg samen met Tatyana, Russisch meisje dat hier in Mikkeli business studeert. Je moet hier nooit vragen aan internationale studenten wat ze studeren, het is allemaal business of marketing, we zijn duidelijk uitzonderingen me ons sociaal werk =).
Na een bewogen treinreis (Panne met onze trein naar Kouvola, waar we moesten overstappen op de trein naar St Petersburg, waardoor de reis even in het gedrang kwam. Opeens stonden we stil in the middle of nowhere, mededelingen door de conducteur gebeurden uiteraard alleen maar in het Fins, dus daar zaten we dan voor choco nerveus te wezen. Uiteindelijk kwamen we met een uur vertraging toe in Kouvola waar de Russia-express gelukkig op ons had gewacht. Dan was er nog een zeer tijdsrovende paspoortcontrole aan de Russische grens: hupla, nog eens drie kwartier) kwamen we aan in een wervelende stad, waar de polution meteen op de adem pakte. Meteen de metro genomen (duidelijk verhoogde waakzaamheid na de aanslagen in Moskou)naar de subtown waar we logeerden bij een vriendin van Tatyana. De tram op (het gevoel wanneer je op de tram zit was gelijk aan het gevoel van op een fiets met 2 platte banden te rijden) richting postkantoor om de papieren in orde te brengen voor mijn registratie.. Als je met een reisbureau komt, regelen zij dat allemaal voor jou, maar wij moesten het dus zelf doen. Eerst in de rij staan om papieren te bemachtigen, dan invullen, dan weer in de rij staan om af te geven, dan blijkt dat ze in Russische handwriting moeten ingevuld worden, dus weer alles opnieuw... Na anderhalf uur stonden we toch wel weer buiten =).
Na het eten trokken we richting stadscentrum voor een stevige wandeling doorheen de city. Later op de avond meetten we Tatyana's vrienden voor een drinkje en een dansje.. Russen houden niet alleen van wodka, maar ook van biercocktails: bier, wodka en een fruitsiroopje of iets dergelijks dooreen gemengd.. Een wilde taxichauffeur bracht ons terug naar huis.
Zaterdag was Hermitage-dag. We begonnen al wandelend, op het einde was het meer crossen door de gangen en duizend kamers... Na onze lunch met een Finse studente die haar stage in St Petersburg deed, deden we nog een wandeling met een vriend van Tatyana die als toeristische gids werkte vroeger.. Een grappig mannetje dat, zoals zoveel Russen, verstokte roker was.
"The problem of the most people here is that they love Russia, but Russia doesn't love them."
Terug op het appartement van Nikka dronken we biertjes, ik was in de wolken want ik vond Stella in het supermarktje =).
Zondag = Russian museum dag en de dag dat ik ziek werd. Na het Russian museum gingen we vlug nog postkaarten kopen en daarna huiswaarts en bedwaarts.. Na een slaapje van een paar uur was ik er weer bovenop, maar de dag was wel voorbij.
Maandag was terugreisdag, het duurde inderdaad een héééle dag. We reden terug met de auto, mee met een ander Russisch meisje dat hier in Mikkeli studeert. Russen houden echt van papierwerk want in het grensgebied waren er maar liefst zes paspoortcontroles, alleen de laatste was van de Finse douane en was in 1 2 3 voorbij. De vijfde controle was de uitgebreide, na twee uur wachten waren we eindelijk aan de beurt, en dan wist de dame aan het loket niet eens wat ze moest doen met m'n Belgisch paspoort. Ik kon ook niet antwoorden op haar vragen want ik spreek geen Russisch en zij sprak geen Engels... Na een hele dag autozitten kwam ik 's avonds moe en gestoofd toe in moas.
Dinsdag back to Saksala, met tegen het einde van de dag steeds meer kriebels de buik want mijn Belgisch bezoek zou 's avonds arriveren.. Het was toch maar raar als ik ze uit de auto geplooid zag komen.. Eén uur skype per week is helemaal anders dan een week effectief terug samen leven =). Na leging van de valiezen (een nieuwe lichtere klerenvoorraad, een massa Belgische chocolade en twee hommelbiertjes) trokken we eerst richting LIDL om boodschappen te doen en daarna richting centrum om te gaan eten. Daarna trokken mama en papa naar hun hotel en de jongens en ik naar ons appartement, waar ze in mijn kamer sliepen. De o zo ruime balzaal was voor een paar nachten goed gevuld...
Woensdag gingen we samen naar Kuopio, een beetje een ontgoocheling voor hen denk ik, want in vergelijking met Belgische steden stellen de Finse niet veel voor =).
Vrijdagavond nam ik Simon mee naar het Rantakeidas festival waar ik moest werken, maar in werkelijkheid niks moest doen. Eerst werd ik op koffiedienst gezet, daarna hingen we de hele tijd maar een beetje rond, behoorlijk saai en frustrerend =)...
Dit weekend, tot gisteren gingen we dan samen naar Helsinki.. Op weg zaterdag eerst nog langs Porvoo, oude Finse stad, geweest: zeer schoon en zeer niet te doen van de toeristen in de zomer waarschijnlijk =). De rest van de dagen waren gevuld met Helsinki te voet verkennen (sommigen onder ons zouden het tjoolen noemen ;)), maandag gingen we met de boot naar Suomenlinna, de eilandjes voor Helsinki.. Schone dinges!
Gisteren vertrokken zij dan terug naar België en ik terug naar Mikkeli. Op de trein sloeg m'n hart drie tellen over want ik zag dat m'n ticket voor zondag was ipv voor dinsdag.. Ik wist dat de madam het niet goed snapte toen ik het ticket zondag ging halen, maar ik veronderstelde wel dat ze Tuesday snapte.. Niet dus. Het meisje dat ik aansprak zei dat het wel geen probleem zou zijn, maar ik was er toch niet zo gerust in, ook omdat de Finse treinen met dat genummerde zetels systeem zijn en mijn gereserveerde zitjes zouden dan toch gereserveerd zijn voor andere mensen? Nu, het was inderdaad geen probleem voor de conducteur, het zou bij onze NMBS toch geen waar zijn denk ik dan =). Ik arriveerde weer moe en gestoofd in moas...
Vandaag is m'n eerste homesickness dag sinds ik hier toegekomen ben begin februari en ik hoop dat het snel voorbij zal zijn..
Ondertussen voel ik de overhete adem van de scriptie in m'n nek en weet ik maar al te goed dat het dringend tijd is om er serieus aan te beginnen.. Vandaag weer mails gestuurd naar mensen die ik doorkreeg via Seija, mijn stagebegeleidster. Vorige week vrijdag had ik m'n eerste appointment, met Antti, hoofd van de jeugddienst.. Vandaag weer een jongere in Saksala geïnterviewd, maar het was niet zo'n succes als de vorige keer, spijtig genoeg...
Er zijn ook nieuwe stagiairs, maar je mag ze geen stagiairs noemen want ze zijn daar in het kader van een project ofzo, ik snapte het toch nt zo goed =). In alle geval, het zijn social work studenten die 5 weken blijven en ik ga volgende week samen met hen drie dagen een programma geven voor de meisjes die in de naaiworkshop zitten omdat de workshopleadster naar een nationaal congres moet van youthworkshops...
En morgen komt Tommi van school checken hoe het met mij gaat in Saksala, het zal zeker ook terug over de scriptie gaan, dus ik zal nu écht wel in gang moeten schieten =).
donderdag 25 maart 2010
Den drup...
Langzaamaan begint alles hier te smelten, al zal het natuurlijk nog wel een tijd duren tegen dat echt alle sneeuw weg is... Anyway, het is oppassen waar je loopt in het centrum, want de sneeuw op de daken smelt ook waardoor er overal straaltjes water naar beneden komen. Oversteekplaatsen zijn soms veranderd in vijvers op straat, dus soms komt er wel wat spring- en evenwichtswerk bij kijken.
Ik moet nu efjes nadenken waar ik gestopt was met schrijven de vorige keer, zodat ik mijn verhaal een beetje kan verderzetten..
Okay, donderdag werkte ik m'n crocheerwerk af in Saksala. De foto's waren hier al te bewonderen =).. Vrijdag smeten Seija en ik ons op het papierwerk van Artevelde, het is te zeggen, het stageleerplan! Tussendoor kreeg ik ook nog super veel uitleg over de werking en wat er allemaal gebeurt in het PATU project dat nu loopt. Daarin willen ze vooral de werking van de youthworkshop verbeteren, samenwerking met andere organisaties opzetten,... Ik ga in kader van dat project samenwerken met Tarja, die aangenomen is voor 2 maanden om de werking van de startti-workshop te verbeteren. De jongeren belanden daar als ze toekomen in Saksala, het is een soort intake, en dan worden ze daar een maand in begeleid. Het is me ook nog niet helemaal duidelijk wat er daar allemaal in gebeurt enzo, de komende tijd ga ik eerst en vooral met mensen spreken om dat te vragen en wat de bedoeling precies is enzovoort...
Wegens een feestje de vrijdagavond was de zaterdag een mottige dag ;) die eindigde met een avondje House kijken.
Zondag trokken we richting Kmarket (Uschi in haar zomerjas en ik met gewoon 2 pulls aan, het was warm! Nu ja, wat we hier warm noemen is +3°C ofzo =D) met onze gi-gan-tische opgedane voorraad leeggoed sinds we hier toekwamen. De machine kon de toevloed niet aan en blokkeerde dan ook =). Met ons leeggoedgeld konden we toch de helft van onze boodschappen betalen.. Wat niet wegneemt dat de Kmarket echt arsiduur is want we hadden weer echt niet veel mee voor die 15 euro (die dus eigenlijk maal 2 moet). Na een bankje in de zon gingen we naar onze favoriete broodjeszaak, alwaar ons een grote ontgoocheling stond te wachten, want op zondag geen saladbar en geen lekkere broodjes.. En daarna... solariuuuuuuum =)! Het deed zoveel deugd, spijtig dat we dat hier niet eerder ontdekten. Aan de andere kant misschien wel beter, want we waren anders misschien al halve Afrikanen =).
Deze week deed ik geen stage, maar ging ik de hele week naar school als brave student om de internationale week rond active citizenship te volgen. Maandag was het een beetje algemeen, groepen indelen, kennismakingsspelletjes,... Samen met Tommi ging ik vroeger door om Bart, onze stagebegeleider, op te halen van het station.
's Avonds kwam Bart bij ons macaroni eten, allemaal zeer ontspannen, hemel en aarde verschil met mijn stagebegeleidster van vorig jaar.
Dinsdagochtend ging ik dan met hem naar Saksala voor een gesprek met Seija en Tarja rond mijn stage en eindwerk. Ik ben er wel zeker van dat ik daar nu eindelijk mijn stek gevonden heb, aanvaard word door de jongeren en workers, en daar ook zal kunnen meedraaien in het project rond de startti-workshop.
Tijdens ons middageten, in ons favoriete broodjeskot waar er vandaag wél saladbar was: hoera!, ging het nog verder over de scriptie, organisatieverslag (dat van eerste keer in orde was, ondanks de stressboel van het te laat beginnen), stage en mijn leven hier in Finland..
Daarna ging ik terug naar school, waar er 's morgens een Brit (die op prins Charles leek, maar half Engeland lijkt daar waarschijnlijk op) een lezing had gehouden en mijn groep weer geen Engels sprak.
's Avonds namen we Bart mee naar een feestje dat georganiseerd werd door de cultural management studenten ter ere van de internationale week. Eerst was er een standup-comedian, Amerikaan die in Helsinki beland was en sprak over zijn visie op Finnen. "Finnish fearfactor, third fear, are you ready: you are going to get in that elavator, to the third floor, and you have to make eyecontact with the other person in the elavator." Daarna kwam er een band spelen, de aanwezige exchange students stonden naar het einde toe te dansen. De Finnen zaten aan hun tafeltjes te kijken... Bij het bisnummer kwam Bart hem ook smijten, best wel wild =)! Waarna hij ons meenam naar een restaurantje om iets te eten.
Woensdag gaf hij dan zelf lezing over globalisering, zeer kort wat we in SCW een heel semester kregen. Het viel duidelijk in de smaak bij sommige studenten en ik vond het zelf ook wel nice om het nog es te horen=). Nadien was er weer groepswerk, gelukkig in een andere groep vandaag, waar mensen wel Engels wilden spreken. Ze deden van de week trouwens hun best om het kiezigste eten te serveren op school: etje bah! Maandag was het hamsauce (bruine smurrie met daarin stukjes hesp), woensdag was het dezelfde bruine smurrie maar dan met stukken worst erin, gelukkig was ik dan wel zo verstandig om voor de onvoorbestemde gegratineerde groenten te gaan... Maar Finnish food, géén aanrader!
Na een schooldagje gingen we naar de verjaardag van Mimosa, Uschi's stageplaats: chaos =). Eerst waren er speechen, waarnaar er niet veel mensen luisterden, want ze waren nog volop aan het toekomen en mekaar aan het begroeten. Dan was er een dansgroepje en daarna speelde Joseph ( de Irakeese zanger die zichzelf een superstar vindt) op zijn gitaar. En toen was het genoeg geweest =)!
Vandaag sprak er een Hongaarse kerel over citizenship in Eastern Europe. Zeer interessant, maar ik kreeg zoooo'n klop, maar desondanks werder er wel zeer veel interessante dingen verteld.Ik ben echt niet meer gewoon van stil te zitten, geconcentreerd te moeten blijven en mee te volgen =). We aten samen met Tommi, en binst werd de scriptie nog eens bovengehaald.. Het zal dus gaan over de startti-workshop: wat is de toestand nu, wat willen ze verbeteren, hoe denken te doen, lukt dat ook effectief,... Het zal voornamelijk interviewen worden, olé!
Vanmiddag ging ik dan naar de youthworker meeting, ook meteen de laatste keer! Het was weer volledig in het Fins, maar ik wilde hen toch zélf vertellen dat ik besloten heb in samenspraak met Bart en Tommi van niet meer in jeugdhuizen te gaan werken. Aangezien het me wel wat tijd gekost heeft om een stageplaats te vinden waar ik me goed voel, waar ik graag werk en waar ik me ook nuttig kan maken, moet ik me daar toch meer op concentreren, ook in kader van mijn scriptie. En met alle respect, maar de jeugdhuizen zijn hier toch meer daycare (maar dan eveningcare) voor tieners dan iets anders, daar 2 avonden per week gaan schimmelen is echt niet mijn favoriete bezigheid =).
Ik vond gisteren ook een brief van het visumbureau in mijn bus. Mijn aanvraag werd goedgekeurd, volgende week sturen ze het op, dus ik kan volgende week naar Sint-Petersbuuurg!
Ik moet nu efjes nadenken waar ik gestopt was met schrijven de vorige keer, zodat ik mijn verhaal een beetje kan verderzetten..
Okay, donderdag werkte ik m'n crocheerwerk af in Saksala. De foto's waren hier al te bewonderen =).. Vrijdag smeten Seija en ik ons op het papierwerk van Artevelde, het is te zeggen, het stageleerplan! Tussendoor kreeg ik ook nog super veel uitleg over de werking en wat er allemaal gebeurt in het PATU project dat nu loopt. Daarin willen ze vooral de werking van de youthworkshop verbeteren, samenwerking met andere organisaties opzetten,... Ik ga in kader van dat project samenwerken met Tarja, die aangenomen is voor 2 maanden om de werking van de startti-workshop te verbeteren. De jongeren belanden daar als ze toekomen in Saksala, het is een soort intake, en dan worden ze daar een maand in begeleid. Het is me ook nog niet helemaal duidelijk wat er daar allemaal in gebeurt enzo, de komende tijd ga ik eerst en vooral met mensen spreken om dat te vragen en wat de bedoeling precies is enzovoort...
Wegens een feestje de vrijdagavond was de zaterdag een mottige dag ;) die eindigde met een avondje House kijken.
Zondag trokken we richting Kmarket (Uschi in haar zomerjas en ik met gewoon 2 pulls aan, het was warm! Nu ja, wat we hier warm noemen is +3°C ofzo =D) met onze gi-gan-tische opgedane voorraad leeggoed sinds we hier toekwamen. De machine kon de toevloed niet aan en blokkeerde dan ook =). Met ons leeggoedgeld konden we toch de helft van onze boodschappen betalen.. Wat niet wegneemt dat de Kmarket echt arsiduur is want we hadden weer echt niet veel mee voor die 15 euro (die dus eigenlijk maal 2 moet). Na een bankje in de zon gingen we naar onze favoriete broodjeszaak, alwaar ons een grote ontgoocheling stond te wachten, want op zondag geen saladbar en geen lekkere broodjes.. En daarna... solariuuuuuuum =)! Het deed zoveel deugd, spijtig dat we dat hier niet eerder ontdekten. Aan de andere kant misschien wel beter, want we waren anders misschien al halve Afrikanen =).
Deze week deed ik geen stage, maar ging ik de hele week naar school als brave student om de internationale week rond active citizenship te volgen. Maandag was het een beetje algemeen, groepen indelen, kennismakingsspelletjes,... Samen met Tommi ging ik vroeger door om Bart, onze stagebegeleider, op te halen van het station.
's Avonds kwam Bart bij ons macaroni eten, allemaal zeer ontspannen, hemel en aarde verschil met mijn stagebegeleidster van vorig jaar.
Dinsdagochtend ging ik dan met hem naar Saksala voor een gesprek met Seija en Tarja rond mijn stage en eindwerk. Ik ben er wel zeker van dat ik daar nu eindelijk mijn stek gevonden heb, aanvaard word door de jongeren en workers, en daar ook zal kunnen meedraaien in het project rond de startti-workshop.
Tijdens ons middageten, in ons favoriete broodjeskot waar er vandaag wél saladbar was: hoera!, ging het nog verder over de scriptie, organisatieverslag (dat van eerste keer in orde was, ondanks de stressboel van het te laat beginnen), stage en mijn leven hier in Finland..
Daarna ging ik terug naar school, waar er 's morgens een Brit (die op prins Charles leek, maar half Engeland lijkt daar waarschijnlijk op) een lezing had gehouden en mijn groep weer geen Engels sprak.
's Avonds namen we Bart mee naar een feestje dat georganiseerd werd door de cultural management studenten ter ere van de internationale week. Eerst was er een standup-comedian, Amerikaan die in Helsinki beland was en sprak over zijn visie op Finnen. "Finnish fearfactor, third fear, are you ready: you are going to get in that elavator, to the third floor, and you have to make eyecontact with the other person in the elavator." Daarna kwam er een band spelen, de aanwezige exchange students stonden naar het einde toe te dansen. De Finnen zaten aan hun tafeltjes te kijken... Bij het bisnummer kwam Bart hem ook smijten, best wel wild =)! Waarna hij ons meenam naar een restaurantje om iets te eten.
Woensdag gaf hij dan zelf lezing over globalisering, zeer kort wat we in SCW een heel semester kregen. Het viel duidelijk in de smaak bij sommige studenten en ik vond het zelf ook wel nice om het nog es te horen=). Nadien was er weer groepswerk, gelukkig in een andere groep vandaag, waar mensen wel Engels wilden spreken. Ze deden van de week trouwens hun best om het kiezigste eten te serveren op school: etje bah! Maandag was het hamsauce (bruine smurrie met daarin stukjes hesp), woensdag was het dezelfde bruine smurrie maar dan met stukken worst erin, gelukkig was ik dan wel zo verstandig om voor de onvoorbestemde gegratineerde groenten te gaan... Maar Finnish food, géén aanrader!
Na een schooldagje gingen we naar de verjaardag van Mimosa, Uschi's stageplaats: chaos =). Eerst waren er speechen, waarnaar er niet veel mensen luisterden, want ze waren nog volop aan het toekomen en mekaar aan het begroeten. Dan was er een dansgroepje en daarna speelde Joseph ( de Irakeese zanger die zichzelf een superstar vindt) op zijn gitaar. En toen was het genoeg geweest =)!
Vandaag sprak er een Hongaarse kerel over citizenship in Eastern Europe. Zeer interessant, maar ik kreeg zoooo'n klop, maar desondanks werder er wel zeer veel interessante dingen verteld.Ik ben echt niet meer gewoon van stil te zitten, geconcentreerd te moeten blijven en mee te volgen =). We aten samen met Tommi, en binst werd de scriptie nog eens bovengehaald.. Het zal dus gaan over de startti-workshop: wat is de toestand nu, wat willen ze verbeteren, hoe denken te doen, lukt dat ook effectief,... Het zal voornamelijk interviewen worden, olé!
Vanmiddag ging ik dan naar de youthworker meeting, ook meteen de laatste keer! Het was weer volledig in het Fins, maar ik wilde hen toch zélf vertellen dat ik besloten heb in samenspraak met Bart en Tommi van niet meer in jeugdhuizen te gaan werken. Aangezien het me wel wat tijd gekost heeft om een stageplaats te vinden waar ik me goed voel, waar ik graag werk en waar ik me ook nuttig kan maken, moet ik me daar toch meer op concentreren, ook in kader van mijn scriptie. En met alle respect, maar de jeugdhuizen zijn hier toch meer daycare (maar dan eveningcare) voor tieners dan iets anders, daar 2 avonden per week gaan schimmelen is echt niet mijn favoriete bezigheid =).
Ik vond gisteren ook een brief van het visumbureau in mijn bus. Mijn aanvraag werd goedgekeurd, volgende week sturen ze het op, dus ik kan volgende week naar Sint-Petersbuuurg!
Abonneren op:
Posts (Atom)
